Анатолій Балуценка
5006 СКАЖУЦЬ
РАМОНКI
Да каханкi шлях трымаць,
Цi дамоў да жонкi?
Каго лепей абдымаць,
Скажуць хай рамонкi.
25.01.2001
5007 ПЛАЧ ПА
КРАСЕ
Плакала чарэшня па красе:
Кветак засталося вельмi мала,
Хоць вэлюм вясновы мелi ўсе,
Вяршалiну бура паламала.
26.01.2001
5009 КЕПСКI СУСЕД
Вясной было цудоўна, цяжка летам,
Здараецца такое у бяроз,
Бо дуб жаданы кепскiм стаў суседам,
I не галубiў больш пяшчотай
лёс.
26.01.2001
5010
ЦУДОЎНЫЯ АБЛОКI
Цудоўныя бялюткiя аблокi,
Здаецца: iх красе няма цаны,
Калi запоўняць небасхiл
высокi,
То затуляюць сонца i яны.
26.01.2001
5015 НЕПАХIСНЫЯ ДУБЫ
Здавалiсь моцнымi пагрозы
Ад немiнучай барацьбы,
Шумяць лiстотаю бярозы,
Ды непахiсныя дубы.
28.01.2001
5028 ЗНIШЧАЛЬНАЯ ЛАВIНА
Якi быць можа ад сумётаў
страх,
Калi пад iмi цiха спiць
далiна?
Ды небяспека тоiцца ў гарах:
Знiшчальнаю становiцца
лавiна.
31.01.2001
5029 БОЛЬ РЭЧКI
У рэчкi сумны i няшчасны лёс,
Бо перажыць прыходзiцца
пакуту,
Бо боль ручай празрысты ёй прынёс:
Жахлiвую для фауны атруту.
31.01.2001
5032 ПЕРАД
БУРАЙ
Зашумела нiва перад бурай,
Кепскiя спаткалiся часы,
Цяжка устаяць перад вiхурай,
Каб не зруйнавалiсь каласы.
31.01.2001
5033 ЦУДОЎНЫ
БЕРАГ
Хвалi бiлi у бераг цудоўны,
Непахiсны ён быў, нiбы сталь,
Ды, нарэшце, стаў гладкi i
роўны.
Як красы дзiўнай хвалям не
жаль?
31.01.2001
5034
СКРЫЎДЖАНЫЯ БЯРОЗЫ
Упарта дзьме вясновы вецер,
Капёж не выплакаў ўсiх слёз,
Зялёным хутка стане вецце
Зiмою скрыўджаных бяроз.
1.02.2001
5038 ЧЫСЦIНЯ АДНОСIН
Спытаў пясочак жоўценькi у
рэчкi:
«Навошта варушыць мяне на дне?»
Казала плынь: «Не замiнаюць
спрэчкi,
Бо чысцiня адносiн не мiне.»
2.02.2001
5039 НЯМЫ
ЛЕС
Вецер сiлай сваёй ганарыўся,
Дрэвы скардзiлiсь: «Бедныя
мы»,
Ды, нарэшце, ад працы стамiўся,
I замоўкнуў лес, нiбы нямы.
2.02.2001
5040 ЛЁС
КРАСУНI
Пiлавалi сасну для будовы:
Самым лепшым упасцi
прыйшлось.
Заўжды лёс у красунi суровы:
Вабiць знiшчыць яе прыгажосць.
2.02.2001
5043
БЯСКОНЦЫ ГУШЧАР
Ззяла вясёлка ад радасных мар,
Ява сустрэла сурова:
Цяжка iсцi праз бясконцы
гушчар,
Клiча наперад дуброва.
2.02.2001
5069 ПАД
СЯКЕРУ
За рэчкай рос стомкi
рэлiктавы лес,
Прыгожы, як казка, не ў меру.
Не любяць шчаслiвых разумных
гарэз,
Папаў таму лес пад сякеру.
6.02.2001
5070 ПЫШНЫ МОХ
Падобна на луг, зелянеў пышны
мох,
I мяккасць у iм, i пяшчота,
Але ступiць некалькi крокаў не
змог:
Уграз па калена ў балота.
6.02.2001
5071
НАСТУПНЫ КРОК
Цудоўна змяя выглядае здалёк,
Душу не турбуе пакутай,
Ды кожны наступны палохае крок,
Бо бачыцца джала з атрутай.
6.02.2001
5078 ХВАЛI ПЯШЧОТЫ
Аб шчасцi бярозы вясною
спявалi,
Якое прыносiць любоў,
Лiлiся пяшчоты цудоўныя
хвалi,
Растала каб сэрца дубоў.
7.02.2001
5082 НЕПАХIСНЫЯ ДУБЫ
Бушуюць душэўныя буры,
Няўтульна ад горкай журбы,
Нясуцца бясконца вiхуры,
Стаяць непахiсна дубы.
8.02.2001
5088 ВАБIЦЬ ЗЯМЛЯ
Зайздросна стала курыцы аднойчы:
Пабачыла у небе жураўля.
Але штодня ёй зерне сыплюць двойчы,
Не неба яе вабiць, а зямля.
9.02.2001
5090 НЕДАЛЁКI ЕЛЬНIК
Цудоўны i прыгожы лес высокi,
Ды ў iм заўжды магчыма
заблукаць.
Мо лепей выбраць ельнiк
недалёкi,
Ад водару каб шчасце атрымаць?
9.02.2001
5094
ПЛАКУЧЫЯ БЯРОЗЫ
Уносiць плынь лiсток апошнi з
дуба,
Яшчэ шмат лiсця залатога у
бяроз,
К дубам заўжды раней прыходзiць
згуба,
Бярозы робяцца плакучымi ад
слёз.
9.02.2001
5107 МОЦ
КРЫЛАЎ
Як заўчасна падлётак iмкнецца
з гнязда,
Каб свабоды пазнаць асалоду,
Ён становiцца хутка ахвярай
ката,
Крылаў моц трэба мець для
палёту.
13.02.2001
5110 УЛАДА
ЛЁДУ
Зiмой ў мароз зрабiўся лёд з
вады,
I гаспадарыць стаў вакол упарта,
Але вясна здарылась, як заўжды,
I ўлада лёду апынулась жартам.
13.02.2001
5113 УГОДЛIВЫ РУЧАЙ
Ручай iмкнуўся у далiну,
Не ведаў, што прыйдзе бяда,
Ён з рэчышча выносiў глiну,
Ды ссох, бо скончылась вада.
14.02.2001
5119
ПУСТАЗЕЛЛЕ
Знiшчалi заўжды пустазелле
упарта,
Каб чыстаю стала ралля,
Ды спёка пачала пячы не на жарты:
Без вiльгацi ссохла зямля.
15.02.2001
5123 ВЫНIК У КАХАННI
Стрымаць немагчыма плынь бурнай ракi,
Разбурыць любую плацiну,
I вынiк ў каханнi таксама
такi,
Калi замiнаць моцна сыну.
17.02.2001
5128 НАХАБНЫ
АСОТ
Шмат сiл патрэбна аддаваць
штогод,
Iначай ураджай мець не прыйдзецца,
Але нахабны сам расце асот,
I знiшчыць яго рэдка удаецца.
17.02.2001
5138 ДУБОК
Жолуд на зямлю упаў няшчасны,
Мерз пад снегам, пад дажджамi
мок,
Але дзень прыйшоў вясновы ясны,
I з яго праклюнуўся дубок.
19.02.2001
5139 КАЧКА I ВЕРАБЕЙ
Тлустай качцы верабей зайздросцiў,
Ды пранеслась хуткая вясна,
Ўвосень засталiся з яе косцi,
Мае ў паляваннi кошт яна.
19.02.2001
5161 МУХА Ў
МЁДЗЕ
Прывабны i жаданы мёд,
Яго спрабуюць пры нагодзе,
Ды ў iм вытокi ўсiх нягод:
Страчае волю муха ў мёдзе.
22.02.2001
5183 ЦЯЖКI ЎРАДЖАЙ
Схiлiлась калоссе над нiвай,
Не бачны iм больш небакрай,
Iх доля была нешчаслiвай,
Бо цяжкi саспеў ураджай.
25.02.2001
5184 ПЫХА
Шыпулькам з пыхаю казалi
лiсты дуба,
Шырэй яны i значна прыгажэй,
Ды позняй восенню да iх
падкралась згуба,
I знiклi пад сумётамi завей.
25.02.2001
5185
КРОПЕЛЬКА
Вiсела кропелька расы,
вясёлкай ззяла,
Цудоўны лёс адкрыўся ёй ў жыццi,
З травiнкi ў лужыну ад
ветрыку упала,
Была i знiкла, следу не
знайсцi.
25.02.2001
5190 КВЕТКА
ШЧАСЦЯ
Кветку шчасця я шукала ў лузе,
Ў лесе, ў полi бегла па мяжы,
Але падказаў з буслянкi
бусел:
«Шчасце трэба будаваць ў душы.»
26.02.2001
5193 НАВАЛА
Бег цiхi, чысты, нiбы шкло,
ручай,
Хацеў дажджу, вады здавалась мала,
Пранесся лiвень, i прыйшоў
адчай,
Бо бруд прынесла страшная
навала.
26.02.2001
5194 СУНIЧНАЯ ПАЛЯНА
Сунiцы скардзiлiсь на сосны
нездарма,
Бо сонейка у iх занадта мала,
Лес спiлавалi, i зусiм яго
няма,
Сунiчная паляна з iм прапала.
26.02.2001
5195 КУСТ
РУЖЫ
Зрывалi кветкi, гараваў куст
ад пакут,
Здавалась, што канца няма абразам,
Ды назаўсёды знiк чырвонай
ружы цуд,
Бо плуг рашыў усе праблемы
разам.
26.02.2001
5196 МЯЖА
Раз або два штогод аралi поле,
Ды добра ўсталявалася мяжа,
Хоць не радзiла ураджай
нiколi,
Не мела здзекаў цела i душа.
27.02.2001
5197 ВЯРШЫНI МАР
Вяршынi моцна вабiлi
бясконца,
Яны былi вяршыняй ўзнёслых
мар,
Здавалась, там заўсёды ззяе сонца,
Але яны ў снягах i шапках хмар.
27.02.2001
5203 АСЕННЯЯ
ЦАНА
Плыла ў блакiтным небе
аблачынка,
I сонца ззяла, бо была вясна,
Ды стала з яе шэрая хмурынка,
Iнакшая асенняя цана.
28.02.2001
5204 ВЯСНОВЫ
РУЧАЙ
Ручай вясновы бег у рэчку жвава,
Глыбокi быў i замiнаў
прайсцi,
Бо часам i вясенняя навала
Здарыцца можа ў сонечным жыццi.
28.02.2001
5211
ПРЫГАЖЭЙШЫ
Дубы, як волаты, стаяць,
Ды вабiць моцны i вышэйшы,
Каханых проста выбiраць:
Хвалюе сэрца прыгажэйшы.
1.03.2001
5218
ГАЛАВЕШКА
Пагасла вогнiшча, ды
галавешка тлее,
Нястрымна толькi без агню
чадзiць,
Але яна выдатна полымем сагрэе,
Старанна як яе паварушыць.
2.03.2001
5226 ЖУРАЎЛI
Ў НЕБЕ
Ляцяць высока ў небе жураўлi,
Сваiм палётам кожны
ганарыцца,
Ды жыць iм немагчыма без
зямлi,
Ўсё роўна трэба на яе
садзiцца.
3.03.2001
5227
ВЫСОКАГОРНЫ ТУПIК
Вяршыня вабiла чароўнаю
красою,
Ды апынуўся надта вострым пiк,
Адсутнасць месца не дае цяпер спакою:
Высокагорны трапiўся тупiк.
4.03.2001
5246 ГОРА ПЯСКУ
Раз'юшылась бурнае мора,
Пясок бiў няшчадна прыбой,
Ды часам стрываць лепей гора,
Гiбець чым ў пустынi сухой.
7.03.2001
5248
МАГУТНЫЯ ДУБЫ
Час пройдзе, i саспеюць жалуды,
Сарве з галля iх моцнымi вятрамi,
Вясною прарастуць, каб праз гады
Самiм iм стаць магутнымi
дубамi.
8.03.2001
5274 ЗМЫВАЕ
БРУД
Няхай небяспека прыйдзе ад паводкi,
I шмат непатрэбных пакут,
Хоць цяжка, ды час кепскi
вельмi кароткi,
Паводка змывае ўвесь бруд.
12.03.2001
5288 ЧОРНАЯ
ПАДЗЯКА
Плады, як цуд, налiлiся на
грушы,
Вялiкi сук зламаў цяжар,
Падзякай чорнай адгукнуцца душы
На добры, бескарысны дар.
14.03.2001
5302 ЗАЛАТЫЯ
ПЯСЧЫНКI
Плынь пясчыначкi гонiць па
дну ручая,
Iм спакою няма i супынкi,
Ды для кожнай знаходзiцца
пара свая.
Мо таму залатыя пясчынкi?
16.03.2001
5304 СКАЛА I
ТРАВIНКА
Каханая – як гордая скала,
Iначай – як травiнка пры дарозе,
Скала заўсёды моцнаю была,
Стаптаць заўжды травiнку
кожны ў змозе.
16.03.2001
5305 ЛЕПШ НЕ
ВЕДАЦЬ
Бярозкам падабаюцца дубы,
Але дубоў навокал вельмi мала,
Лепш iх не ведаць, каб не
мець журбы,
Каб доля потым жорстка не збiвала.
16.03.2001
5310 СМАК
ПАЛЫНУ
Калi штодня бясконца мёд i
мёд,
То з горкi шчасця хочацца ў
далiну,
Лепш нават быць ў
знямозе ад маркот,
Прыемней надта горкi смак палыну.
16.03.2001
5322
ЛАГОДНАЯ ЦIША
Хай вецер злуецца, аж стогнуць лясы,
Хай жыта на полi калыша,
Трываюць, бо ведаюць: прыйдуць часы,
I будзе лагодная цiша.
18.03.2001
5323 НЕ З
ПАДОБНЫМ
Насенне дзьмухаўца занесла на
граду,
Дзе сярод руж ён – толькi
пустазелле,
Ў жыццi заўжды чакаць
прыходзiцца бяду,
Як не з падобным спраўлена вяселле.
18.03.2001
5351
АДГУКНУЛАСЬ
Вецер распраўляў упарта крылы,
Адгукнулась стромкая сасна,
Хаця ён быў ёй не вельмi
мiлы,
Ды маўчаць больш не магла яна.
22.03.2001
5352 КАЛЮЧКI
Вiшня пыталася не для забаўкi
Ў цёрну, што рос на мяжы:
«Смак тваiх ягад i кепскi, i
даўкi,
Дзе ўзяць калючкi, скажы?»
22.03.2001
5353 НЕ
ДАЧАКАЛIСЯ
Шмат бабак паднялось ў беразняку,
Дзябёлыя, як маладзiцы, былi,
Чакалi яны моцную руку,
Але не дачакалiся, пагнiлi.
23.03.2001
5357
СВАВОЛЬНIЦА
Трава заўсёды сцелецца па плынi,
Каб рэчцы добры макiяж
ствараць.
Свавольнiца хай рэчышча
пакiне,
Ў балоце лепш ёй месца выбiраць.
23.03.2001
5360 ПЛАКАЛI БЯРОЗЫ
Ад буры плакалi бярозы,
Дубоў няма, каб баранiць,
Бо вецер шморгае за косы
I хоча да зямлi схiлiць.
25.03.2001
5367 АКСАМIТНЫ МОХ
Аксамiтны мох жаданы,
Прыгажэйшы, чым трава,
Выгляд у яго падманны,
Бо пад iм заўжды дрыгва.
26.03.2001
5402 БУТОН
Куст ружы ссох, пасыпалiсь
пялёсткi,
Здавалась, што чакае хуткi
скон,
Ды лёс не быў к яму занадта
жорсткi:
Як фенiкс з поплу, вырастаў
бутон.
31.03.2001
5428 ЛЕС ШУМIЦЬ
Або слабое вырасце карэнне,
Цi ад трухi няздатны дрэвы
жыць,
Пападаюць няшчасныя ў iмгненне,
Лес не заўважыць, як раней, шумiць.
2.04.2001
5429 СТАРАЯ ГРУША
Стаiць старая груша на мяжы,
Ёй, пэўна, сто гадоў, а можа болей,
Але цвiце, каб шчасце мець ў
душы,
Не мiрыцца нiяк з старэчай
доляй.
2.04.2001
5438 ШЭРЫ
КАМЕНЬ
Казаў ўсiм яблык, што занадта
непрыгожы
Той шэры камень, што пад яблыняй ляжаў,
Але галiнку незнарок крануў
прахожы,
Разбiўся яблык, бо моц каменю
пазнаў.
4.04.2001
5449
НЯЗВАНАЯ БЯДА
Вярба глядзела ў цiхую ваду,
Гарэла ад маланкi, як
паперка,
Але сваю нязваную бяду
Яна перакладала на люстэрка.
4.04.2001
5560 СЛАБАЯ
ЛЮБОЎ
Вабiць дуб, ён статны i
высокi,
Але многа пыхi у дубоў,
Да яго зрабiць iмкнуцца
крокi,
Таму ў яго слабая любоў.
18.04.2001
5562 МУДРЫ РАК
Можа рак i перадам хадзiць,
Але пры сустрэчы з грозным катам,
Каб сабе няшчасце не здабыць,
Вельмi мудра адплывае задам.
18.04.2001
5571 КРОТ I
БУСЕЛ
Сядзеў крот невылазна пад зямлёй,
Хоць бусел лепшым быў яго суседам,
Пакутаваў ад сцюжы крот зiмой,
А бусел любаваўся дзiўным
светам.
19.04.2001
5602 ПЛАТА
ЗА ДАБРЫНЮ
Была вясна, i яблыня кахала,
Увосень аж згiналась ад
пладоў,
Але бяду за дабрыню спаткала:
Ад перагрузкi расшчапiўся
ствол.
22.04.2001
5611 АДНА
БЯРОЗКА
Шмат сосен у лесе, яны не
хвалююць,
Хоць золата ззяе ў кары,
Ды струны душы хваляванне адчуюць:
Бярозка адна на гары.
24.04.2001
5624
ЖАЛОБНАЕ IМГНЕННЕ
Змагаўся з ветрам дуб стары,
Прыйшло жалобнае iмгненне,
Упаў яшчэ не да пары:
Ручай падмыў яму карэнне.
26.04.2001
5625 БУРА
Пранеслась бура, аглядзеўся лес,
Ляжалi дрэвы, сцятыя вiхурам,
Ды не адчуў яе пагрозы бэз,
Бо рос ў зацiшку пад вялiкiм
мурам.
26.04.2001
5651 ХЛЕБ З КВАСАМ
Прыемны смак у булачкi з
iкрой,
Але бывае кепскi прысмак
часам,
Бо у душы блукае неспакой.
Мо чорны хлеб прыемней есцi з
квасам?
30.04.2001
5675 АГРЭСIЎНАЯ МЫШКА
Было шмат хваляванняў i
маркот,
Сядзець ўвесь час прыходзiлась
ў зацiшку,
Зусiм бяззубым стаў, нарэшце,
кот,
Зрабiў тым самым агрэсiўнай
мышку.
3.05.2001
5676
ПРЫГАЖОСЦЬ
Казала кветачка другой,
Што прыгажэй усiх на свеце,
Дзяўчынка жорсткаю рукой
Яе сарвала у букецiк.
3.05.2001
5680
ГАНАРЫСТАЯ ВIШНЯ
Хоць вiшня сваiм цветам
ганарыцца,
Цвiце яна не больш, як
дзесяць дзён,
Не вельмi ганарыстая сунiца,
Ды ягадкамi ззяе ўвесь сезон.
4.05.2001
5681 АСIНА I ДУБЫ
Асiна аж дрыжала ад
зайздросцi
I цяжка знемагала ад журбы.
Чаму яе зусiм не хваляць
штосьцi?
Чаму больш падабаюцца дубы?
4.05.2001
5733 ВЕДЫ
Адрознiць як апеньку ад
паганкi?
Памылка непапраўныя дасць беды.
Не зведаць каб пакуты ад падманкi,
Мець трэба не абы-якiя веды.
10.05.2001
5743
ДУРНЕНЬКI РУЧАЙ
Ручай казаў незадаволена трысцю:
«Ад вас мне цень i горыч ад маркоты»,
Трысцё ў адказ: «Твайму спрыяем мы жыццю,
Бо высахнеш, дурненькi, ад
спякоты».
12.05.2001
5751 ЗАЛАТЫ
ПЯСОЧАК
На сонцы ззяў пясочак залаты,
Але на рэчцы паднялiся хвалi,
I ўраз патокi пенныя вады
Яго красу цудоўную схавалi.
13.05.2001
5756 ГРЫБЫ
Блукаю ў лесе ў пошуках грыбоў,
Хачу баравiкоў нарэзаць
зранку,
Але бясконца сустракаю зноў
Падгруздак або белую паганку.
14.05.2001
5757 СУМНАЯ
ВОСЕНЬ
Вясной квiтнела яблынька, як
цуд,
Налiць улетку яблыкi
iмкнулась,
Увосень яны падалi у бруд,
Бо кожнае чарвiвым апынулась.
14.05.2001
5767 НОРАЎ
ЛЯСОЎ
Баран жадаў быць шэфам у ваўкоў,
Бо зведаў лугавыя ўсе дарогi,
Але iнакшы нораў у лясоў,
Ад барана засталiсь толькi
рогi.
15.05.2001
5788 НАХАБНЫ
ПЯСОК
Аднойчы мелiна казала плынi:
«Тут будзе выспа, адыходзь убок»,
Як ад дажджу паток магутны хлыне,
Нахабны змые з рэчышча пясок.
19.05.2001
5796 КРЫНIЦА
Бясконца будзе чыстаю крынiца,
Калi з яе браць кожны дзень
ваду,
Працяглы перапынак як здарыцца,
Вада ў ёй зацвiтае, на бяду.
19.05.2001
5797 СТРУМЕНЬЧЫК
Струменьчык, нiбы серабро,
iскрыцца,
Ставок не мае крышталёвых
вод,
Як ў русе ачышчаючым спынiцца,
То можна стаць падобным да балот.
19.05.2001
5812 КРЫНIЦА I РАКА
Як раса, вада ў ёй серабрыцца,
Дно яе з бялюткага пяску,
Ўсiх няздатна наталiць
крынiца,
Спадзяванне толькi на раку.
21.05.2001
5813 ТРАВА I ВЕРАСЫ
Цвiла трава i марыла аб
шчасцi,
Ды на зямлю упала ад касы.
Чаму зусiм не ведаюць
напасцi,
Квiтнеюць нават ўвосень
верасы?
21.05.2001
5841 КРЫЛАТЫ
ВЕРАБЕЙ
Сядзiць у шчыльнай клетцы
салавей,
Гаспадару пяе ўвесь час рулады,
А вольны незалежны верабей
Цырыкае, што хоча, бо крылаты.
27.05.2001
5842 ГАНАРЛIВАЯ ПШАНIЦА
Залатая цвёрдая пшанiца
Жыта зневажала, як магла,
Не дарэчы вельмi ганарыцца,
Бо, як жыта, пад сярпом лягла.
27.05.2001
5866 АСОБНЫЯ
РУЧАI
Калi асобна рэчышчы прайшлi,
Заўжды iдзе мiж ручаямi
спрэчка,
Не наталiць ад спёкi iм
зямлi,
Злiлiсь бы, каб магутнай
стала рэчка.
30.05.2001
5881 IМКЛIВАЯ ВАДА
Журчыць iмклiвая вада,
Ёй песнi пець заўжды ахвота,
Калi сканчаецца хада,
Ў душы ўтвараецца балота.
1.06.2001
5884
АДНОЛЬКАВАЯ ВОСЕНЬ
Спадае восенню з галля любы лiсток,
Цi сумаваў ў жыццi ў цянi
бясконца,
Цi ветру свежаму не раз
падставiў бок,
Цi меў пяшчоту ад дажджу i
сонца.
1.06.2001
5885 РАННЯЕ
ЦВIЦЕННЕ
Як кветкi хутка ў лузе
зацвiтуць,
Яны у змозе пладаносiць,
Калi працэс цвiцення
зацягнуць,
Няшчадна iх каса пакосiць.
1.06.2001
5887 КАРАНI
Хай змерзне кожная галiначка
у кроны,
Але, калi засталiсь каранi,
Зрастаюць парасткi, i зноў
шацёр зялёны
Падорыць ўдосталь радасныя днi.
1.06.2001
5892 КЛЕТКА
Хто кажа: «Ў пакараннi моц
мая»,
Той вельмi памыляецца цi
хлусiць,
Трымаць магчыма ў клетцы салаўя,
Да нельга заспяваць яго прымусiць.
2.06.2001
5924
ПЛАКУЧАЯ ВЯРБА
Ўтаймаваць няпрошаныя слёзы
Цяжка, як ў душу прыйшла журба,
Лiчаць, што плакучыя бярозы,
Сапраўды заплакала вярба.
5.06.2001
5938 СЛЁЗЫ
ЖУРБЫ
Вясной тужліва плакалi бярозы,
Бо раны iм рабiлi у назе,
Цяклi журбы несуцяшальнай
слёзы,
Таму што не такiя, як усе.
7.06.2001
Последний стих Home Page